Bejegyzés 30
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Ne discipulum abducam, times. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Duo Reges: constructio interrete. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Restatis igitur vos; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Polycratem Samium felicem appellabant.
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Sed ad illum redeo. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Sed ad rem redeamus;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.